σε τιμη ευκαιριας...

Έβγαλα σε τιμή ευκαιρίας:

αξιοπρέπεια ,
ανθρωπιά,
εμπιστοσύνη
περηφάνια.
Στο καλαθάκι με τον σωρό έβαλα:

αγάπη,
χαρά,
ελπίδα,
φαντασία,
έρωτα,
ευαισθησία,
τρυφερότητα

Μέσα σ’ ένα χρόνο ξεπούλησα τα πάντα.

προσφορά
έγραψα σε μεγάλη ταμπέλα
να την δουν να τ’ αγοράσουν
κι ότι δεν πουλιόταν...
το χάριζα.

Χάρισα λόγια της ψυχής μου,
είδα κάποιον να τα πετάει
λίγο πάρα πέρα
αλλά δεν με πείραξε.

Χάρισα, έδωσα, ξεπούλησα.

Το μαγαζάκι μου άδειασε,

Μειναν μόνο μέσα κάτι έπιπλα.
Με αυτά θα μείνω εγώ εκεί,
δεν έχω πουθενά αλλού να πάω
ούτε και θέλω.

Εκεί θα μείνω .
Κλείδωσα πόρτες, κατέβασα τα ρολά
κι έγραψα σ’ ένα μικρό χαρτάκι...

κράτα γερά να προχωρήσεις,
κρατήσου απ’ όπου βρεις,
κρατήσου από μένα
κι εγώ θα σου σταθώ,
αλήθεια σου λέω, δε θα πέσω.
οι προσφορές τελείωσαν....


Χαραυγή.
Μια καινούρια μέρα αρχίζει.
Να χαρώ;
Να φοβηθώ;
Να ελπίσω;
Να περιμένω...
Έτσι γεννιέται η μέρα.
Με προσμονή...
αλλά χωρίς εμπόρευμα !!