Έχω όνειρα

04:49 πμ . Πάει λίγη ώρα που μπήκα στο μαγαζί. Είμαστε μόλις 5 νύχτες μακριά ο ένας απ΄ τον άλλο κι όμως, στην σκέψη μου φαντάζει αιώνας ήδη ... Κοιτώ γύρω μου και τα μάτια μου βουρκώνουν στην αίσθηση της απουσίας σου. Μόνη μου συντροφιά η φλόγα των κεριών και το απόλυτο τίποτα . Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που έμεινα μόνος μου και τα συναισθήματα διενεργούν πόλεμο μέσα μου ...
Από μικρό παιδί ήμουν μόνος ακόμη κι αν ακριβώς δίπλα μου ήταν δεκάδες άνθρωποι. Η μοναξιά είχε γίνει μόνιμη επισκέπτης της καθημερινότητάς μου και τώρα πάνω που έλεγα ότι επιτέλους είχα απαλλαχθεί από την επίπονη παρουσία της εσύ έφυγες κι έτσι μου ξαναχτύπησε την πόρτα γι΄ άλλη μια φορά ...
Πονάω ... πονάω πολύ και δεν ξέρω τι να κάνω για να αισθανθώ έστω, και λίγο αυτό το αίσθημα γαλήνης που με κυριεύει κάθε που κουρνιάζω στην αγκαλιά σου ... Μόνο κοντά σου αισθάνομαι όμορφα κι ας με πονάς όπως σε πονώ κάποιες φορές . Μονάχα μαζί σου νιώθω ότι μπορώ να τα καταφέρω και να μην τα βάλω κάτω . Κάτι τέτοιες στιγμές καταλαβαίνω πολλά . Ίσως γι΄ αυτό να υπάρχει η απόσταση . Για να μας βάζει σε σκέψεις αλλιώτικες απ΄ τις συνηθισμένες . Ξέρω , περνάμε δύσκολα κι εσύ κι εγώ . Το σχοινί έχει τεντώσει και εμείς κρεμόμαστε με ένα μισό χαμόγελο παλεύοντας να κρατηθούμε σ΄ αυτό ... Είναι δύσκολο . Πολύ δύσκολο . Έρχονται στιγμές που λυγίζω και χάνω την δύναμη μου . Τα χέρια μου γλιστράνε και ο φόβος με κυριεύει μη τυχόν πέσω με δύναμη στο έδαφος και μείνω εκεί με την ψυχή στο πάτωμα και το βλέμμα καρφωμένο πάνω σου να σε κοιτώ από μακριά . Μα έρχονται κι άλλες που γλιστράς εσύ, και τότε, με λούζει κρύος ιδρώτας στην σκέψη και μόνο της απομάκρυνσης του κορμιού σου από δίπλα μου ...
Θυμάμαι ένα βράδυ πριν από καιρό, εμάς τους δύο στο αμάξι πλάι σε μια παραλία άδεια και στο κέντρο της ένα ολόγιομο φεγγάρι να φωτίζει τα πρόσωπά μας γεμάτα από αγάπη . Εμένα να κλαίω και να σου λέω ότι δεν αντέχω άλλα εμπόδια στον δρόμο μου. Κι εσύ να μου λες ότι είμαι τυχερός που έχω περάσει τόσα σ΄ αυτή την ηλικία... Εξακολουθώ ξέρεις να λέω ότι δεν αντέχω άλλα εμπόδια . Έχω κουραστεί τόσο πολύ ... Όμως παράλληλα εξακολουθώ να συνεχίζω να τα προσπερνώ χαμογελώντας τους ειρωνικά και γυρίζοντάς τους την πλάτη… ξέρω τι λένε για μένα……….
Εσύ με βοηθάς σ΄ αυτό. Όπως κι εγώ εσένα, Όσο και όπως μπορώ. Και με όση δύναμη μου έχει απομείνει σε ότι χρειάζεσαι . Και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε . Έχουμε περάσει πολλά για να σταματήσουμε να το κάνουμε τώρα, και ειδικά αυτή τη περίοδο που κανονικά θα έπρεπε να είμαστε γεμάτοι από όμορφα συναισθήματα .

Δεν πρόκειται να το βάλω κάτω . Ίσως , αύριο τέτοια ώρα λέω το αντίθετο (με ξέρεις τώρα….), μα θέλω να το ξέρεις, πως δεν θα το κάνω . Θα παλέψω με νύχια και με δόντια να βγούμε νικητές σ΄ αυτή τη μάχη κι όχι από εγωισμό, αλλά γιατί σε αγαπάω πολύ, σαν άνθρωπο πάνω απ΄ όλα. Για να μην προσπαθήσω να μείνουμε ο ένας στο πλάι του άλλου συνεχίζοντας να κάνουμε όνειρα χωρίς μέλλον. Βοήθεια θέλω. Μονάχα αυτό σου ζητώ. Βοήθησε με να μας βοηθήσω ... Βοήθησέ με να συνεχίσω να περπατώ δίπλα σου και να νιώθω κάθε βράδυ τα δάχτυλά σου να τυλίγουν το κορμί μου ακούγοντας τον ήχο της φωνής σου να μου λέει όπως όλα τα βράδια μας μαζί πως μ΄ αγαπάς ...Έχω όνειρα που τα ΄χω παρατήσει σε μια γωνιά και τώρα θα παλέψω να τα κάνω μια μικρή πραγματικότητα .Ένα απ΄ αυτά είναι να συνεχίσω να είμαι μαζί σου . Ίσως να είναι το πιο δύσκολο απ΄ όλα, μα εγώ θα το παλέψω γιατί έχουμε περάσει πολλά για ν΄ αφήσουμε αυτό το όνειρο στην μέση ... Από ΄σένα θέλω μονάχα να μείνεις κοντά μου . ... Ζητώ πολλά ;